Hoe ik ontdekte dat ik zwanger ben

Een blogpost die ik ontzettend leuk vind om te schrijven: hoe ik ontdekte dat ik zwanger ben. Niet alleen voor anderen om te lezen, maar ook om mijn ervaring later zelf nog eens terug te lezen. Ik ontdekte deze zomer namelijk echt per toeval dat ik zwanger ben (momenteel alweer bijna 27 weken!). Maar eerst even een beetje persoonlijke achtergrondinformatie.

Onregelmatige cyclus

Al sinds ongeveer mijn dertiende zit ik aan de pil. Of althans zat, want ik slik die nu natuurlijk niet. Op mijn negende werd ik (gelukkig eenmalig) voor het eerst ongesteld. Uiteindelijk duurde het nog twee jaar voor ik echt ongesteld werd. De cyclus heeft altijd wel tijd nodig om regelmatig te worden. Maar bij mij werd ‘ie dat niet. Na twee jaar hevige én zeer onregelmatige menstruaties te hebben gehad, durfde ik dit aan te geven bij mijn moeder. Vaak was ik zo elke twee/drie weken ongesteld en dat waren niet de minste menstruaties. Niet heel fijn, zeker niet als je nog in groep 8 zit en later in de brugklas.

De basisschool was overigens ook een gedoe, want op de toiletten voor de leerlingen stonden geen prullenbakjes bij. Pas na een lange tijd durfde ik te vragen of ik naar de docententoiletten mocht als ik ongesteld was. Fijn was anders, want iedereen kon wel raden dat ik daar niet voor niks naartoe ging.

Goed. Uiteindelijk aangegeven bij mijn moeder dat mijn menstruaties zo hevig en onregelmatig waren. Het lag totaal niet aan mijn moeder dat ik dit niet eerder durfde te vertellen. Aan mijn moeder kan ik altijd alles vertellen en ze vindt niks raar. Samen zijn we toen naar de huisarts gegaan om een recept voor de pil te vragen. En sindsdien slikte ik die altijd.

Gestopt met de pil

Toen mijn man en ik besloten voor een kind te willen gaan, stopte ik met de pil (dit was eind november afgelopen jaar). Ik was heel benieuwd wat mijn cyclus zou doen en hield, op aanraden van een vriendin, mijn menstruatie bij in een app. De ene keer was het een nette cyclus van +/- 28 dagen, de andere keer wat korter en dan weer wat langer. In mei ben ik zelfs 15 dagen ongesteld geweest. Dat was geen pretje, kan ik je vertellen. In juni (en nog een deel van mei), de maand erop, was ik juist 34 dagen niet ongesteld. Toen deed ik voor het eerst een (goedkopere) zwangerschapstest die helaas negatief was. Die dag erna werd ik ook ongesteld. Wat een teleurstelling was dat.

Ovulatietest was positief

Ondertussen had ik ook ovulatietesten in huis gehaald. Niet dat ik die wilde gebruiken, want ik wilde dat het allemaal wel gewoon leuk bleef tussen de lakens. Een beetje uit verveling deed ik op vrijdagmiddag 26 juli een ovulatietest. Ik moest weer ongesteld worden, maar ik was benieuwd of die test positief zou zijn en er misschien nog werk aan de winkel was dat weekend. En wat bleek? De ovulatietest was positief. Ik googelde wat dat betekende als een vrouw ongesteld moet worden en een positieve ovulatietest heeft. Nou: dan is de kans groot dat je zwanger bent. Enthousiast en in de war vertrok ik in de auto richting een vriendin bij wie ik zou dineren.

Hoe ik dus ontdekte dat ik zwanger ben

In de avond kwam ik dus thuis. Mijn man had overigens een avonddienst, wat betekent dat hij rond 14.30 richting zijn werk vertrekt en pas ergens in de nacht thuiskomt. Ik twijfelde wat ik zou doen. Uiteindelijk besloot ik toch een zwangerschapstest te doen. Ook al wist ik dat ik die beter in de ochtend kon doen, maar ik wist: als ik nu geen test doe, slaap ik vannacht niet. Dus ik deed een test. En die was positief. Vrijwel direct. Voor de zekerheid nog een test. Weer positief. Ik natuurlijk door het dolle heen. Op dat moment besloot ik om het mijn man nog niet te vertellen bij thuiskomst (ik sliep al en wilde er wel een momentje van maken).

De volgende ochtend vertrok mijn man al vroeg richting zijn werk. Ik kleedde mij aan en vertrok richting de stad. Bij de Etos kocht ik twee testen van Clearblue met een wekenindicator. Ook kocht ik schattige babysokjes bij de Hema. Eenmaal weer thuis deed ik een test en de uitslag was: zwanger 2-3. Dit betekende dat het ongeveer 2-3 weken daarvoor raak was. Een huisarts geeft bij zo’n uitslag dan 4-5 weken aan op basis van een reguliere cyclus. Die heb ik niet, maar 2-3 weken was natuurlijk in ieder geval al eventjes!

Test en babysokjes inpakken

De test stopte ik in een van de babysokjes. Dit pakte ik in zijn geheel in cadeaupapier in. Toen mijn man in de avond thuiskwam van zijn werk, gaf ik hem het cadeautje. Hij pakte de babysokjes uit. Of er niet nog wat anders in het papier zat verstopt, vroeg ik. ‘Volgens mij niet.’ Aangegeven dat ik toch echt dacht van wel, waarna mijn man de test ontdekte. Megablij omhelsden we elkaar en genoten we extra van onze maaltijd op deze warme 27 juli.

En dit is dus hoe ik ontdekte dat ik zwanger ben. Natuurlijk niet enorm toevallig ontdekt, maar het had zomaar kunnen zijn dat ik nog wat weken had gewacht met testen door mijn onregelmatige cyclus. Het is dat ik uit verveling een ovulatietest deed.

Wat ik wel nog leuk vind, is dat mijn man vorige week maandag jarig was. Ik ben 26 januari jarig. We zijn allebei nog één keer dus jarig geweest voor we gezinsuitbreiding hebben. Evenals de laatste keer feestdagen zonder een baby erbij. En nu is het eigenlijk wachten tot we hem mogen verwelkomen. Maar dat duurt nog een paar weken. Vandaag even werken en morgen lekker genieten van oliebollen.

Ik wens jou in ieder geval een prachtige jaarwisseling en een fijn 2025 toe!