
Joehoe. Daar ben ik weer. Mijn blog even (flink) afgestoft. Was ook nodig, want mijn laatste blogpost dateert uit maart van dit jaar. In de tussentijd is er ontzettend veel gebeurd. Momenteel heb ik deels vrij, dus deze dagen gebruik ik om diverse blogposts uit te werken. 2025 wordt namelijk mijn blogjaar. Althans, die intentie is er. Maar goed. Tijd voor een update die niet kan ontbreken op mijn blog: ik ben zwanger!
25 weken en 5 dagen
Als je mij volgt op Instagram (of LinkedIn) bestaat de kans dat je al wist dat ik zwanger ben. Mijn zwangerschap is namelijk niet pril: ik ben vandaag 25 weken en 5 dagen zwanger. Het heeft wel een hele tijd geduurd voor ik dit op de socials deelde. Voor mij voelde het pas goed om dit te doen na een positieve 20-wekenecho waarop te zien was dat alles goed ging met de baby. Ook hoorden we deze dag het geslacht. Ik had totaal geen voorkeur, maar het was wel leuk om het geslacht eindelijk te weten (een jongen!).
Bovendien kon ik het ook lang geheim houden dat ik zwanger ben. Het heeft namelijk erg lang geduurd voor mijn buik begon te groeien. Ik denk dat pas rond week 20/21 eindelijk wat zichtbaar werd. Jeetje mina, ik werd ook wel erg ongeduldig. Want: ik wilde ook zo’n leuke zwangerschapsbuik. Het hielp ook niet mee dat ik pas vanaf week 20 de baby echt voelde. Mijn placenta ligt voor en het is mijn eerste zwangerschap, dus het is normaal dat ik de baby pas later begon te voelen. Maar voor mijn idee duurde het een eeuwigheid voor ik beweging voelde en mijn buik ging groeien.
Tussentijdse controles
Waar ik eindelijk met een gerust hart online durfde te delen dat ik zwanger was, was het de week erna even spannend. Naast echo’s krijgen zwangere vrouwen ook tussentijdse controles. Wist ik van tevoren niet. Tijdens deze controles wordt de bloeddruk gemeten, naar het hartje geluisterd en word je gewogen. Ik weeg mezelf thuis. Heb echt trauma’s aan op weegschalen staan waar mensen bij waren. Had jij dat vroeger ook? Op de basisschool werd ik vroeger gewogen in de gymschaal met al mijn klasgenoten erbij (zij moesten uiteraard ook). Hardop werd dan het gewicht genoemd. Nou. Daar heb ik geen zin in en al is het nu enkel met de verloskundige en mijn man erbij, ik weeg mezelf liever thuis.
Het was even spannend
Wat er dan zo spannend was? Donderdag 14 november was de 20-wekenecho. Die was megagoed. Maar die week erop had ik op vrijdag 22 november weer zo’n tussentijdse controle. Ik ging hier alleen naartoe, want normaal stellen die controles niet echt veel voor. Alleen nu luisterde de verloskundige wel enorm lang naar het hartje. Ik wist direct: dit is niet goed.
Mijn gedachte bleek juist. Het hartje klopte meerdere keren veel te langzaam. Daarom kwam de volgende dag een verloskundige langs huis om nogmaals te luisteren. Nu hoorde ze niks geks, maar ik moest toch een afspraak maken om die week erop nogmaals langs de verloskundige te gaan. Ik was enorm gespannen voor de controle van 29 november. Gelukkig hoorde ze niks geks aan het hartje. Je begrijpt: de opluchting was enorm en ik kon met een gerust hart mijn ingehouden tranen laten lopen.
Onrijpheid van het hartje
Na die controle van 22 november zei ze dat het te maken kon hebben met de onrijpheid van het hartje. Ik natuurlijk googelen wat dat dan precies inhoudt. Omdat het hartje nog niet volledig is ontwikkeld, kan het soms zijn dat het te snel of te langzaam klopt. Dit zijn vaak momentopnames en is iets wat vanzelf weer verdwijnt. Ik las op een forum dat het veel vaker voorkomt en dat stelde me toen gerust.
Afgelopen vrijdag had ik weer zo’n controle. Nu gaat mijn man wel telkens mee, want ik zie het toch niet meer helemaal zitten om alleen te gaan.
Zoveel te delen
En nu? Nu heb ik ontzettend veel te delen. Waar ik een lange tijd extreem moe was, geniet sinds een week of drie weer van genoeg energie. Ook een reden voor mijn afwezigheid op zowel mijn blog als de socials (was ik namelijk ook best inactief). Ik vind het weer leuk om het bloggen op te pakken, want ik heb het toch wel gemist. De komende blogposts zullen in het teken staan van mijn zwangerschap, maar ook van andere onderwerpen (boeken, eten, sporten, al het andere dat mij bezighoudt).
Ik weet ook wel waar mijn volgende blogpost over gaat: hoe ik ontdekte dat ik zwanger was. Dat ging namelijk nogal toevallig.
Ook kijk ik ernaar uit om weer lekker blogs van anderen te volgen en te lezen. Maar nu eerst: de volgende blogpost schrijven.
Wat super tof dat je zwanger bent en jullie een kindje verwachten. Van harte gefeliciteerd!!
Auteur
Bedankt, Jeannette!
Zo leuk! Proficiat 🙂
Auteur
Dankjewel! 🙂
Van harte Marloes, superleuk voor jullie (en Gwen! ;-))
Auteur
Bedankt, Gien! Volgens mij vindt mama het inderdaad ook erg leuk 😉
Van harte gefeliciteerd!
Auteur
Dankjewel!!
Ik volg je op Instagram dus ik had het inderdaad meegekregen. Maar ook via deze weg van harte. Geniet van deze bijzondere tijd.
Auteur
Superlief, dankje! Komt zeker goed qua genieten 😊
O, wat fijn Marloes! Gefeliciteerd met de baby! Ik ga je opnieuw volgen op Insta! 🙂
Auteur
Superlief van je, Irene! En leuk om elkaar weer te volgen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Dat is nog eens mooi nieuws.